शुक्रवार, २९ नोव्हेंबर, २०१९

वक़्त के साथ बदल जाता है सब
छूट जाता है अधूरा सा कुछ
कुछ ऐसा ही कहते है ना लोग....
पर बदले हुए रास्तें कभी एक होंगे

किसी अनजान ऱाह पर सब भूला के  
अगर चाहोगे फ़िर से मिलना याद में
ये भी तो बता देते ना यार कभी....
तो एक अधूरी सी रही ख़ामोश तमन्ना
नई ऱाह बनके ख़ुदबख़ुद ढूंढ लेती मुझे


(स्वलिखित-by self) 
©️वर्षा_शिदोरे

म्हातारपणातलं तरुण प्रेम.....

म्हातारं तर आपलं शरीर होत असतं  
सुरकुट्या चेहऱ्यावर दिसतात बोलक्या 
प्रेमावर कसला आलाय वयाचा शिक्का
हृदयात अजूनही स्थान कायम काळजीचं
सरत्या वात्सल्याचं मायबाप एकमेकांचं 
जुने दिवस आठवून खळखळून हसण्यात
रोमँटिक गाण्यावर तारुण्य डोलण्यात
निखळ प्रेम आजारपणातल्या सुश्रूतेत
एकदुसऱ्याचा एकटेपणा घालवण्यात
रागाच्या उद्रेकाचा कानोसा आधीच घेण्यात 
नि मुकाट्याने राग बोल ऐकत राहण्यात 
कुणाविना सहखुशीत एकमेका जपण्यात
काळजातली भेग आधाराच्या काठीत
आनंद जगण्यातला एकमेकांच्या डोळ्यात
दिवसेंदिवस वाट सुखातली न्याहाळण्यात
डोळ्यातल्या अश्रूंचं आनंदवन करण्यात
म्हातारपणातलं अधासी जिवंत तरुण असं प्रेम
 

 (स्वलिखित-by self)  
©️वर्षा_शिदोरे
सदर अनुभव सत्य घटनेवर आधारित...(वाद नको म्हणून नावे बदललेली आहेत)
लघु कथा अनुभव आणि शब्द संकलन - अन्या



त्या दिवशी संध्याकाळच्या वेळी अन्याला हऱ्याचा फोन आला...
हऱ्या - भाऊ, कुठेय तू...?
अन्या - अरे चौकात कट्ट्यावर...!

मग इकडच्या-तिकडच्या गप्पा झाल्यावर त्यांचाच एक मित्र, रोह्याचा कॅफेमध्ये भेटण्याचे ठरते. पावसाळ्याचे दिवस असल्यामुळे गरमागरम चहा-कॉफी पिण्याची मजा काही निराळीच..!

अन्याला पंचवटीतून पिक केल्यानंतर अन्या, हऱ्या अन् त्यांचा आणखीन एक मित्र, कल्प्या असे तिघे रोह्याच्या कॅफेमध्ये पोहचले.
धूम्रपान (स्मोकिंग) करण्याचीही मुभा असल्याने या कॅफेमध्ये आजकालचे अनेक कुल तरुण-तरुणी असे कपल्स, मित्र-मैत्रिणी बसलेेले होते.

कॅफेत जाता क्षणीच अन्याची नजर त्याच कॅफेमध्ये असलेल्या सात जणांच्या ग्रुप मध्ये बसलेल्या टेबलकडे गेली, जो मागच्या बाजूला भिंतीला लावून होता. दोन मुली आणि पाच मुले असा तो ग्रुप ! ती मुले त्या दोघींना घेरून बसलेले होते. एक-एक असा सुट्टा पास करत मुलीही त्याचा आनंद घेत होत्या.

अन्याच्या लक्षात आले की, त्या दोन मुली इतर पाच मुलांपेक्षा वयाने अगदीच लहान असाव्यात.

अन्या - हऱ्या, या पोरी लैच, म्हणजे ११ वी-१२ वी च्याच दिसु राहिल्या बरं का...!
हऱ्या - हा राव...!

त्या ग्रुपला आता यात आपण काही वेगळं करतोय अशी काही भावना नव्हती. हे पाहून अन्याला खूप राग आला.
आपल्याही घरी आपली लहान बहीण आहे, मैत्रिणी आहेत असे विचार त्याच्या मनात सतत घोळत होते. इतक्या लहान वयात यांच्या आयुष्याचे असे वाटोळे होताना पाहून त्याला आतून अतोनात दुःखही होत होते. आणि याच जाणिवेतून अन्या बेधडक त्यांच्या टेबलजवळ जाऊन पोहचला. तर त्यातल्या एका मुलीने सिगारेटचा एक हुंकार मारत त्यातून धूर सोडला....तो सरळ त्याच्या तोंडावरच...!

अन्या - (हाताच्या मुठी आवळत रागानेच तिच्याकडे बघत राहिला)

तेवढ्यात....
दुसरी मुलगी (अन्याला) - काय बघतोस? (तिचा कटाक्ष पण असा जळजळीतच...)

अन्या अन् हऱ्याचा संताप पाहून...
कल्प्या (अन्या अन् हऱ्याला)  - ये....दोघेही या बरं इकडे. गुदमरून द्या त्याच धुरांंत त्यांना...!

पण अन्याचा राग काही काबूत नव्हता. तोही तिथून हलला नाही. तसा त्यातला एक मुलगा उठला आणि त्याने अन्याला जोरात मागे ढकललं. मग अन्यानेही (तिच्या देऊ शकला नाही म्हणून) त्या मुलाच्या तोंडात  दिली.

मग कदाचित लाज वाटली असेल म्हणून की काय एक-एक करून ते सगळे कॅफेच्या बाहेर पडायला लागले पण तेही गुर्मितच...


©️वर्षा_शिदोरे

बुधवार, २७ नोव्हेंबर, २०१९

असावं कोणीतरी ....

असावं कोणी ज्याला दिसणं नाही मन कळावं
असावं कोणी जे आपलं प्रेम नसलं 
तरी मैत्री असावी आयुष्यभर घट्ट
असावं कोणी ज्याला नकळत सगळं 
नाही कळालं तरी सांगेल ते कळावं
असावं कोणी ज्याला कधी रडताही यावं 
अन त्याला हसवायचं भाग्य लाभावं
असावं कोणी ज्याला आपलं बनवणं नाही झालं 
तरी आयुष्यभर जपता यावं
असावं कोणी ज्याच्याकडे मन मोकळं करता येईल
असावं कोणी ज्याला अलगद बिलगून रडता येईल
असावं कोणी ज्याचं मन सहज वाचता येईल
असावं कोणी ज्याला आपलं म्हणता येईल
असावं कोणी ज्याच्यापासून दुःख लपणार नाही
असावं कोणी ज्याला समजून घेता येईल 


(स्वलिखित-by self)   
©️वर्षा_शिदोरे

सोमवार, २५ नोव्हेंबर, २०१९

जगण्यातलं समाधान ....
 
आसपास आपले जवळचे असे अनेक
तरीही एकटेपणाचा आहे आभास
मनाच्या कोपऱ्यात दूरवर सलणाऱ्या
भल्याबुऱ्या विचारांचे दाटलेले धुके
दृष्टीच हिरावून घेतात समजदारीची
न राहावता गर्दीत होऊनि सामील
मनावरचं धुकं काही हटत नाही
विचारांचे वादळ काहूर घालणारे
अनेक प्रयत्नांती पाठ सोडत नाही 

स्वप्न म्हणून रंगवलेलं अंधुक चित्र
सत्यात कधी उतरेल यावरचं प्रश्नचिन्ह
चाहूल यत्किंचितही लागत नाही आता 
एकट्याचा एकटेपणा स्वतःच घालवायचा
अन जड मनावरचा अंगरखा उतरवून
नवनव्या दोषांनींशी सरललेलं ते धुकं
सुखावणारा एक चांगला क्षण समजायचा 
स्वतःला एक नवी उम्मीद देत देत
जगत राहा म्हणतंय असंच समाधान शोधायचं

 
 
(स्वलिखित-by self) 
©️वर्षा_शिदोरे

शुक्रवार, २२ नोव्हेंबर, २०१९

काश...ये आँखे वक़्त रहते
                 दर्द छुपाना सिख लेती  
अपनों से बेज़ुबान कैफ़ियत
                बस...युही छुप जाती
अपनों की आँखो मे
                हमारे दर्द के आँसू 
देखने से तो उनका
                छुप जाना ही बेहतर होता 



(स्वलिखित-by self) 
©️वर्षा_शिदोरे

बुधवार, २० नोव्हेंबर, २०१९

मंगळवार, १९ नोव्हेंबर, २०१९

आंतरराष्ट्रीय पुरुष दिन २०१९ ची थिम: 
"पुरुष आणि मुलांसाठी एक फरक आणणे"
 

'ती' आणि 'तो' फरक मात्र मिटता मिटत नाही
त्याच्याकडेही बापाची अफाट माया असते
त्याच्याकडेही आईचे काळजीवाहू अश्रू असतात
त्याच्याही हृदयात भाऊप्रेम उफाळून येतं
त्याच्याकडेही प्रेमाचं प्रेमळ अस्त्र असतं
त्याच्याही हृदयी अनेक गुपितं लपतात
त्याच्याकडेही आधाराचा खंबीर खांदा असतो
त्याच्यासारखा विश्वासू मनात घर करतो
त्याच्यापाशी काळीज पिळवटून टाकणारं 
मोठं साहसी धाडसी मन असतं 
त्याला अशांतीची, नराधमाची विशेषणं
एकाच्या चुकीची शिक्षा नसावी इतर कुणाला
पण 'ती' आणि 'तो' फरक मात्र मिटता मिटत नाही
एवढं एक दुर्दैव अंतर नि भेद वाढवणारं

आपल्या जीवनातल्या काळजी करणाऱ्या
नि आपल्यावर भरभरून प्रेम करणाऱ्या प्रत्येक पुरुषाला
आंतरराष्ट्रीय पुरुष दिनाच्या खूप खूप शुभेच्छा  !!!



(स्वलिखित-by self) 
©️वर्षा_शिदोरे

सोमवार, १८ नोव्हेंबर, २०१९

इश्क़ की गलिया
जरूर घूम लो यारों
पर याद रखना दोस्त
रिश्तों की कोई कमी नहीं
कोन सा रिश्ता अपनाना
चुनाव ख़ुद ही कर लो
जितने अलग़ नाम
उतने अलग़ ढंग़ है 
उतने प्यार के मौक़े है
एक ही रिश्ता प्यार दे
ये जरुरी तो नहीं

(स्वलिखित-by self) 
©️वर्षा_शिदोरे


मनातलं कागदावर.....'स्व'चा शोध



प्रत्येक गोष्टीचा अंत हा निश्चित असतो. जीवन असो किंवा नाटक. पात्र मनासारखे रंगवलेले असले तरीही अंतापर्यंतची लढाई म्हणा किंवा संघर्ष हा मनाजोगता कधी जगता येतो नाहीतर फक्त रंगीन झालेला साकारता येतो. म्हणून एक आस असते की अनेक पात्रांमधलं एक पात्र अंताशेवटी आपलं असावं, जे कोरलेल्या, पोखरलेल्या मनाला हळुवार फुंकर घालून हवं तसं समाधान देऊन जावं

आणि एखाद्या गोष्टीची सुरुवात करण्यापेक्षा ती गोष्ट कुठे संपवायची हे महत्वाचं असतं म्हणून अंताची आस म्हणा किंवा मनासारखं व्हावं अशी इच्छा आपलं मन राखून ठेवत असतं. अंत सकारात्मकतेने व्हावा एक अंतिम आस त्यात असतेच !

जीवन हा इतका विस्तृत प्रवास आहे कि त्याला एक प्ले/ड्रामा संबोधनं भले सोपं वाटतं पण संक्षिप्त(इन brief) वर्णन करायचं झालं तर एक आस किंवा इच्छा(wish) यांचा अपेक्षित नि सकारात्मक अंत शोधत राहणं एवढंच !

(स्वलिखित-by self)  
©️वर्षा_शिदोरे

रविवार, १७ नोव्हेंबर, २०१९

बुधवार, १३ नोव्हेंबर, २०१९

बालपण.....

फक्त हसणं काय ते जीवाला माहित होतं
रडवायला तर आता लागलंय बघा जमायला

पडलो तरीही सावरायला स्वतःच शिकलो
आता पडण्याआधीच अडखळत असतो

दुःखाचं सावट डिवचण्याआधीच दडायचो
आता दुःखाच्या छायेत निवांत विसावतो

बोलणं तेव्हा कसं बिनधास्त वाटायचं
आता बोलणंही पैशापेक्षा महागलंय

पाणावलेले डोळे असंख्य प्रश्न करायचे
आता प्रश्नांचे प्रश्नावरच रडके प्रश्नचिन्ह

हळवं प्रेम तेव्हा निष्पक्ष निष्पाप असायचं
आता स्वार्थाचं गालबोट चिकटूनही दुरावलेलं

बालपणीच्या व्याख्यांना संतुष्ट करणं माहिती
समाधानाची व्याख्या आता शोधून सापडत नाही

निखळता झराच जणू होता बालपणीचा
आता एक थेंबही जणू चाखायला नाही

मोत्यासारखं सुरेख होतं तेव्हा हस्ताक्षर
आता डिजिटल किमयाचं ग्रहण लटकलेलं

तेव्हा अनेक घिरट्या असायच्या एका चुकेमागे
आता चूक कळूनही माफीनामा फेरा घालत नाही

तेव्हाच्या रम्य जगण्याला अनेक भेटतील साक्षीदार
आता मात्र जगणं नेमकं काय विसरला मूर्तिकार

तरीही बालपणीच्या आठवणी आठवत जगूयात
मोठेपणाला नव्याने बालपण शिकवत राहूयात 

बालदिनाच्या प्रेमपूर्वक शुभेच्या !!!


(स्वलिखित-by self)  
©️वर्षा_शिदोरे

मंगळवार, १२ नोव्हेंबर, २०१९

प्रेम....

प्रेम वाहत्या पाण्यासारखं असतं
वाटेल तसं वाट शोधत असतं
मन सैर वैर धाव घेत राहतं
सतत प्रेमात वाहवत असतं

सगळं काही निसटत असतानाही
आशेचं सत्र मात्र सुरूच असतं 
प्रेमवेडं मन काहीसं पुन्हा पुन्हा
आनंदात वेड्यासारखं नाचत राहतं

न समजणारे मूक शब्द सुद्धा
नकळत जवळ येत राहतात
दुरावत चाललेल्या भावना
अनोळखी होणं मात्र विसरतात

प्रेमात रम्य दिव्य रंगताना
चित्र अवघ्या आयुष्याचं उभं राहतं
कधी चित्रविचित्र ते रेखाटलेलं
शेवटी मनासारखं रूप भेटतं


(स्वलिखित-by self)  
©️वर्षा_शिदोरे
एक जरिया....

अहसास था शायद
रूलानेवालें छुपे दर्द का
पर यूँ ही बया करना
इतना आसान नहीं था
अफ़सोस था अनकहा सा
हमें कभी समझनेवाला
अब वक़्त के साथ ओ भी
काफ़ी बदल चुका था ना
अब तो बस यादे थी पास
जिन्हें  जिन्दा रखना था
खुद की ख़ुशी के लिए
मुश्किलें हल होने का
शायद बन जाये एक जरिया


(स्वलिखित-by self)  
©️वर्षा_शिदोरे

शुक्रवार, ८ नोव्हेंबर, २०१९

समजून घेणारं हवं असतं...

एक अदृश्य अस्पष्ट जाळ विणलेलं
नाही कोणी आपल्याला समजून घेणारं
खरी समस्या दृश्य स्पष्ट कळणारी
समजून सांगता न येणं त्रास देणारं
अन समजून सांगितलेलं कळेल का
याची शाश्वती खरी शंका पेरणारी 

खरंच वेड्या भ्रमात जगतं आपलं मन
सैरभैर धावणं फक्त एका आशेवर
समजूत काढणारं नि समजून घेणारं हवं
बोलकं होत जावं आपलं स्मित नकळत
होत राहतं अनोळखी अस्थिर निराशेत
अन दुरावत जातं न उमजता दृष्टिपल्याड



(स्वलिखित-by self)  
©️वर्षा_शिदोरे
अहसास ज़िंदा रखना तुम....

अहसास अपने सपनों की राहों पे
हमेशा हमेशा बनाया रखना तुम
बंद आखों के ख़्वाब जीना हक़ीक़त में
अहसास कभी ख़ुद को खोने का हो
तो बस याद कर लेना उन लम्हों को
जहाँ से हुयी थी शुरुवात सुहाने सफर की
अगर लड़खड़ाए कदम कभी
तो पुकार लेना अपने अपनों को
जिनकी दुवाओं का अनोख़ा तौफ़ा हो तुम
बस अहसास ज़िंदा रखना हमेशा तुम
ख़ुद के होने पे हमेशा नाज़ करना तुम

(स्वलिखित-by self)  
©️वर्षा_शिदोरे

बुधवार, ६ नोव्हेंबर, २०१९

निराशा नाही त्या पावलाला.... 
 
अवजड पावलांचे निसटते पाऊल
पुढे जाण्यासाठी वळलेच नसते तर
खिळलेले पाऊल पुन्हा मागे फिरले असते
नसत्या उठाठेवीचा वैरी हसत-खेळत
चालता झाला असता नव्या पावलांनिशी
पुन्हा माघारी न अनुभवता नवं विश्वरूप 

पण सत्यता यापल्याड असते अंधारी
आपल्या अस्तित्वाचा मार्ग शोधता शोधता
प्रकाशच हरवला जातो अंधारात जणू
पण ते पाऊल पडलं जरी असलं चुकीचं
तरीही आपलं सतत धाडसानिशी लढणं
निराशा उरतच नाही आता चुकीच्या दोषाला


(स्वलिखित-by self)  
©️वर्षा_शिदोरे

रविवार, ३ नोव्हेंबर, २०१९

आसु ख़ुद से ख़फ़ा थे...

आसूओंका रिश्ता ग़हरा समुंदर सा
जल्द ही कर लेना चाहिए था
मीठे पानी का चुनाव वक़्त रहते
वरना देर होते ही नमकिन हो जाते
जिन्हे कोई पोंछनेवाला नहीं यहाँ
रिश्ता रह जाता है बस नाम का

यहीं तो वक़्त का सिलसिला था
नम आखों के आसूओंका
पर अब लफ़्ज़ भी ख़त्म हुए
लड़ते लड़ते ख़ुद के अपनोंसे
कम्बख़त वक़्त भी गुज़र गया
ख़ुद के आसु पोछते पोछते
ख़ुद ही हार गये अब ख़ुद से
ख़ुद से ही पराये हो गए फिर से
आसु तो बस जरिया था यादों का
असलियत में तो हम ख़ुद से ख़फ़ा थे 

पर सिख लिया वक़्त के साथ
ख़ुद को एक नया जरिया दिया
मीठे पानी की आस रखना
पर कोई गिलेशिकवे ना रखना
चुनाव तो राहे ख़ुद ही कर लेगी
बस तुम हौसला रखना.....


(स्वलिखित-by self)
©️वर्षा_शिदोरे
#प्रतिभा २०१९
#घरअंगण दिवाळी अंक
#मायेची उब...सतत सुखावणारी